تمام قوانین و احکام آن نسخ مى شود، نه اینکه اصل دین نسخ شود ولى قسمتى از احکام باقى بماند.
به همین جهت مسلمانان صدر اسلام در هر مسأله اى در انتظار وحى الهى مى نشستند(16) و هرگز به سراغ احکام مذاهب سابقه نمى رفتند، با اینکه نظیر بعضى از آنها در ادیان گذشته بود.(17)
ولى از راه دیگرى مى توان این احکام را براى مسلمانان نیز اثبات کرد و آن اینکه خداوند متعال این حکم و مشابه آن را در قرآن با نظر موافق نقل کرده است، و اگر این حکم شامل حال مسلمین نبود، باید در این آیه به آن اشاره اى مى شد، بنابراین ذکر این نوع احکام در قرآن بدون هیچ اشاره اى به نفى آن (در واقع امضاى آن) براى مسلمانان نیز مى باشد.
* * *
از آنچه در مجموع آیات بالا آمد روشن مى شود که آیات متعدّدى از قرآن مجید ـ حدّاقل هفت آیه ـ دلالت بر حرمت ربا دارد و قرآن به شدّت هر نوع رباخوارى را تحریم مى کند تا آنجا که آن را نوعى کفر به خدا مى شمارد و به رباخوار از ناحیه خدا