وادار مى سازد، چرا که اگر در خفا و بدون هیچگونه مراسمى انجام مى شد، هر دو طرف ممکن بود به آسانى تعهّدات خود را زیرپا بگذارند، و با برخورد با اوّلین مشکلات در زندگى جدید، راه جدایى را در پیش گیرند!
ولى کارى که با آن همه سروصدا و در حضور آن جمع سرشناس و آشنا انجام مى گیرد چیز ساده اى نیست که به آسانى بتوانند از آن چشم بپوشند، یا به صورت یک مطلب خصوصى و کوچک با آن برخورد کنند; بنابراین، مراسم فوق در درجه اول به عقد زناشویى استحکام مى بخشد، و به آن رسمیّت و عینیّت مى دهد.
ثانیاً، وقتى پایه شروع زندگى جدید بر شادمانى و سرور گذارده شود، خاطره خوبى که از آن در ذهن طرفین باقى مى ماند سبب مى شود که آن را به عنوان یک حادثه مسرّت بخش و سرورآفرین در تمام طول عمر، بدانند، و به طبع بسیارى از مشکلات را به خاطر آن تحمّل کنند، و با خوشبینى به مسایل مربوط به آینده بنگرند.
ثالثاً، این مراسم، آشنایان و بستگان را نیز دعوت مى کند که با شرکت در آن، خود را در حلّ مشکلات خانواده جدید، در حال و آینده شریک و سهیم بدانند، و با توجّه به این که تشکیل زندگى مشترک به هر حال مشکلاتى دارد سهیم شدن