و ارزشهاى والاى حاکم بر آن را مورد توجّه قرار داده، و در برابر «ضدّ ارزشهایى» که گاه از سوى وسواسان خنّاس به عنوان «ارزش» در تشکیل خانواده قلمداد مى شود، هشدار داده است.
این تعلیمات گاه به سراغ صفات زنانى که شایسته همسرى هستند و باید به هنگام خواستگارى به آن توجّه داشت رفته، و چنین مى گوید:
اِذا تَزَوَّجَ الرّجُلُ الْمَرْئَةَ لِجَمالِها اَوْلِمالِها وُکِّلَ اِلى ذَ لِکَ وَاِذا تَزَوَّجَها لِدِینِها رَزَقَهُ الْمالَ وَالْجَمالَ;(1)
هنگامى که مردى، همسرى را تنها به خاطر زیبایى و ثروتش انتخاب کند; خداوند او را به همان زیبایى و ثروت وامى گذارد (و از همه چیز محروم مى شود) و هرگاه همسرش را به خاطر دیانتش انتخاب کند، خداوند مال و جمال را نیز به او مى دهد.
و در حدیث دیگرى از امام باقر(علیه السلام) چنین آمده است:
شخصى خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمد و درباره ازدواج (و ارزشهاى حاکم بر آن) با آن حضرت مشورت کرد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: