این مسأله همچنان ادامه مى یابد تا به مسأله انعقاد نطفه فرزند، و سپس تغذیه مادر در دوران باردارى، و بعد نامگذارى نوزاد، و سپس صفات زنى که به عنوان دایه انتخاب مى شود که روحیّات و اخلاق خود را از طریق شیر به کودک منتقل مى کند، و سرانجام به مسأله معلّم، و وظیفه پدر و مادر در برابر تعلیم و تربیت فرزند خود مى رسد که هر کدام از این ها در تعلیمات اسلام جایگاه ویژه اى دارد، و دستورات روشن و قاطعى درباره آن در روایات اسلامى دیده مى شود، و در همه جا روى ارزشهاى انسانى تکیه شده، و مسایل تربیتى در سرلوحه برنامه قرار گرفته، و حتّى از مسایل به ظاهر کوچک غفلت نشده است.
بى بندوبارى هاى ما در مسایل مربوط به ازدواج و تشکیل خانواده و تربیت فرزند از یکسو، و دقّت نظر اسلام در این مسایل حیاتى از سوى دیگر، ما را به یاد آن مصرع معروف مى اندازد که: «ببین تفاوت ره از کجا است تا به کجا!»
کار به جایى رسیده است که مسأله مراسم ازدواج که معمولا باید چشمه جوشانى از شادى براى خانواده هاى دو طرف باشد، تبدیل به یک دوران مصیبت بار و غم انگیز شده; چرا که پشت داماد در زیر بار مهرهاى سنگین، اعم از نقد و نسیه، و هزینه هاى کمرشکن جشن عقد و عروسى و انواع